Toscane, Umbrië, de Marken en Lazio

Het is een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Dit betekent niet dat we niks gedaan hebben, integendeel! We zijn namelijk elke dag op pad geweest.  Ik heb nu al het gevoel dat ik een toeristisch reisboek over Italië kan schrijven, zoveel hebben we de afgelopen weken gedaan en gezien. Dus zet je schrap voor een lange blog!

Laat ik beginnen in het prachtige Toscane, waar we op één van de mooiste en leukste camping ooit hebben gestaan. De camping was niet alleen erg mooi, maar de eigenaren (een familie) waren ook enorm gastvrij en vriendelijk. Toscane is wat ons betreft in één woord magisch en prachtig ( 2 woorden). Van tevoren hadden we ook enorm veel zin in Toscane, omdat het zo’n populaire bestemming is in Italië en dat begrijpen we nu volkomen! We hebben ons best gedaan om zoveel mogelijk van Toscane te zien en daar zijn we wat mij betreft wel in geslaagd!

De molloten onder ons weten dat er één jaar geleden het seizoen van Wie is de mol in Toscane plaatsvond. Nu zijn wij semi-molloten en hebben de locaties van dit seizoen er bij gepakt. We reden daarom naar Bolgheri, een klein wijndorpje (waar één van de executies van widm plaatsvond). De weg die er naar toe leidt is de strada provinciale Bolghese, een heuvelachtige weg met aan de zijkanten cipressen. Mooi om te zien, toch hadden we hier iets meer van voorgesteld.  Hierna reden we naar de Abdij van Sal Galgano, een abdij zonder dak. Voor de molloten; hier was die gave opdracht waarin Jeroen de jokers opnieuw ‘’ achter hun rug’’ wegkaapte. Dit vonden we wel erg gaaf.

Ik mijn vorige blog schreef ik dat we uiteten gingen bij onze agriturismo Podere Nuobo BP. Wat een heerlijke avond! De hele camping was aanwezig. Geen één meter afstand  of green pass, want als buitenlander moet je een green pass hebben voor Italiaanse grens, dus iedereen heeft een green pass was de logica van de eigenaar :P.  We werden met andere campinggasten aan tafel gezet en hebben genoten van heerlijke anti-pasti, primi, secondi en natuurlijk de dolci 😊

We trokken verder Toscane in en reden langs San Gimigano, het Manhattan van Italië. Het heeft namelijk 14 hoge torens, vroeger waren dit er zelfs 72. Men bouwde het vroeger als een status, hoe hoger jouw toren was hoe beter je status. Daarnaast hielp het ook dat je de vijanden al van mijlenver zag aankomen. Via de chiantistreek  (wijnroute), maar ook over een stukje van de strade bianche (wielrenpacour) hebben we de rest van Toscane verkend.
Ik was blij dat we de bergweggetjes in Dolomieten achter ons hadden gelaten. Dit werd in Toscane verruild door steile gravelwegen, die niet veel beter zijn... Nadat we op een onbekend pad kwamen (volgens Daan een toeristische route) had onze auto het een beetje zwaar.  Daan moest namelijk drie keer achteruit rijden om vervolgens veel gas te kunnen geven om bovenop de gravelheuvel te komen, ( ik was overigens al uitgestapt toen ik alleen maar 4 x 4 auto’s voorbij zag rijden). Hieraan toegevoegd,  ik rijd ook gewoon in Italië hoor😉.

We zaten in de buurt van Siena. Siena is prachtig, met haar prachtige Piazza del Campo, het grote plein wat schuin afloopt en je altijd weer terecht komt. Ook is de Duomi di Siena een pareltje, van de buitenkant in ieder geval 😉.

We vervolgden onze weg naar Perugia ( Umbrië), onderweg zijn we nog een aantal keer gestopt bij mooie bezienswaardigheden van Toscane, zoals; De cipressenweg tussen La Foce en Radicafani, Bagno Vignoni ( dorpje aan de voet van een uitgedoofde vulkaan, met een groot dorpsplein wat bestaat uit een warmwaterbron), ring di cipressen en tot slot dronken we een wijntje en aten we pasta in Montepulciano.

Via het meer van Trasimeno rijden we naar Perugia, waar we opnieuw bij een agriturismo inchecken. We zien wel dat de campings wat leeglopen want druk is al niet meer. We kijken uit over de stad Perugia. We besluiten deze stad niet te bezoeken, maar gaan wel naar Assisi en Spello. Assisi is natuurlijk vrij bekend, omdat het een bedevaartsoort is. Het heeft een gigantische kerk, de Sint-Franciscusbasiliek. Daarnaast heeft Assisi en heel Italië overigens gigantisch veel kerken en op één of andere manier ga je ook altijd weer de kerken in 😊. Zo zijn we nu meer dan 1.000 kerken verder, oké ik overdrijf een beetje.

Na Perugia vertrekken we naar het onbekende Marken. We stonden als enige op een camping van Nederlandse eigenaren, dat was wel lekker rustig. We hebben ons ontzettend laten verassen door de prachtige natuur, kleine dorpjes en met als kers op de taart de tempio del valadier. Een 8-hoekige kapel midden in een grot, met daarnaast een kerkje die gebouwd is een rotswand.

We verlaten de Marken en pakken nog de laatste highlights van Umbrië en Toscane mee. Niet voor niks dat we hiervoor nog even teruggaan voordat we naar Rome gaan. Zo pakken we nog wat wijndorpjes in Umbrië mee, zoals Montefalco en Bevagna, en overnachten we in Todi. Een leuk stadje, waar we overigens heerlijk gegeten hebben onder de tl-lampen op maandagavond en proppie vol met locals. Het eten was echt fantastisch!

Het valt ons op dat het in Italië echt draait om lekker eten en tijd hebben voor elkaar (vrienden, familie, maar ook collega’s ). Het ontbijt  stelt hier niks voor, vaak een croissantje en een espresso. Maar voor de lunch en diner nemen ze uitgebreid de tijd en vaak ook met een wijntje. De wijntjes tijdens de lunch zijn hier heel normaal, men was ook verrast dat dit echt niet kon in Nederland. We kunnen ons wel vinden in de tijd nemen om lekker te eten.

Ook hebben we nog de Cascata della Marmore bezocht, een 165 meter hoge kunstmatige waterval die in 271 voor Chr. Is gebouwd. Leuk om te zien! Om 11 uur gaan de sirenes aan en ontstaat er van een klein stroompje een gigantische waterval.

We reizen nog langs Orvieto, een stadje op een plateau van tufstenen. Orvieto heeft ook een put, de Pozzo di San Patrizio. Deze is te bezoeken omdat het een spiraalvormige binnenkant heeft, doormiddel van twee trappen. Een voor de heenweg waar de ezels het water ophaalden en de andere voor de terugweg, zodat ze geen andere ezels hoefden te passeren. Leuk om €5 te betalen om deze trappen omlaag en omhoog te lopen. Daarna vertrokken we naar Civita di Bagnoregio, een dorp wat alleen bereikbaar is via een loopbrug. Deze is ook gebouwd op een plateau van tufsteen en dit dorp brokkelt steeds verder af. Daarom wonen er ook nog maar 11  lokale bewoners. Het aanzien is fantastisch, het dorp zelf stelt niet zoveel voor. ’s Avonds hebben we gerelaxt in de natuurlijk waterbron van Saturnia, deze warmwaterbron is altijd 37 graden, een heerlijk temperatuurtje dus om in te badderen en te ontspannen. Het heeft gratis toegang en is 24/7 open, erg leuk om mee te maken.

Uitgerust en schoon bezoeken we de volgende dag Pitigliano (voor de molloten, hier was de opdracht met het openen van de luiken) wederom een dorp op een plateau van tufsteen. Ook hebben we Sorano bezocht, bekend van de Etruskische tijd. Voor de niet-geschiedenismensen, dit zijn de voorlopers van de Romeinen. Ik ben gezegend met een vriend die zich verdiept in de geschiedenis. Ik vind het namelijk nu wel interessant, vroeger interesseerde me het niet zo.

De afgelopen twee nachten sliepen we in Corchiano, wederom een tufsteen dorp. Via airbnb omschreven als ‘’romantisch verblijf in het historische centrum’’. Nou historisch is het wel, knoer oud en weinig charme, alleen maar 60+ en de helft staat te koop, maar wel een mooi leuk uitzicht vanaf ons balkonnetje! We klagen niet.

Aankomende 4 nachten zitten we in Rome, ontzettend veel zin in en daar zal ik meer over vertellen in de volgende blog!

Ciao!

PS: we missen jullie al wel een beetje!